মুখ্য পৃষ্ঠা
06/04/2513:29
প্ৰেম ডট সোৱণশিৰি
(এটি আধালিখা প্ৰতিশ্ৰুতিৰ দলিল)
আপুনি ভাবে নেকি মই প্ৰেমত পৰিছো বুলি ; হয় , মোৰ কথাই কৈছো । হয়তো মই প্ৰেমত পৰিছো । কিন্তু, প্ৰেমত পৰো বুলি পৰে জানো ; এৰা , প্ৰেম কেতিয়া কাৰ জীৱনলে আহে কোনেও নাজানে । বাৰু , আপুনি প্ৰেমৰ বিষয়ে জানে নেকি ; নে আপুনি প্ৰেমৰ অবিহনে জীৱনক জলাঞ্জলি দিব পাৰিব ; জানো , আপুনি নোৱাৰে । মইও নোৱাৰো বুজিছে । "প্ৰেম এনেকোৱাই , আৱৰন খুলি হৃদয় জোৰাই" । মই বিশ্বাস কৰো এই কবিতাৰ ভাষা । অৱশ্যে মোৰ সুভাগ্যত প্ৰেমৰ এপাহ ৰঙা গোলাপ ফুলা নাই । তথাপি কওঁ , প্ৰেমৰ বিষাদ বৰ গধুৰ । জীৱনক সুখৰ পৰা দুখ , আৰু দুখৰ পৰা সুখ প্ৰেমে দিব পাৰে । আপুনিও পৰিব পাৰে প্ৰেমত । কোনো জান-জুৰি-নিজৰা অথবা সাগৰ বা আকাশৰ প্ৰেমত । নাইবা কোনো গাভৰুৰ প্ৰেমত । যদি আপুনি কোনো গাভৰুৰ প্ৰেনত পৰে , তেনে জংকী-পানেইৰ দৰে যোগমীয়া কৰিবলৈ পাহৰি নাযাব । কি ক'লে জংকী-পানেইক চিনি নাপাই ; আছৰিত , মই চিনি পাওঁ দুয়োকে । সোৱণশিৰি পাৰত , এতিয়াও দুয়ো মিলনৰ গান গাই । শদিয়াৰ কানে-কানে সোৱণশিৰিয়ে নীৰবে উচুপে । এইবোৰ পঞ্চতন্ত্ৰৰ সাধু বুলি নাভাবিব । বুৰঞ্জিয়ে কথা কয় , মৰা সুঁতিত মোৰ প্ৰেমে জিৰনি লয় । সোৱণশিৰি বৈ আছে আজিও , জংকী-পানেইৰ স্মৃতি প্ৰেমৰ চানেকীত আছে জীয়াই । আজিও আছে মিলনৰ আধালিখা প্ৰতিশ্ৰুতিৰ দলিল ।
→ ৰাজু কলিতা
16/04/14
